حذف نیکل به‌وسیلۀ باکتری ویرجی‌باسیلوس جداشده از چشمۀ باداب سورت و بهینه‌سازی مولفه‌‌های جذب

اساس این تحقیق بر نمونه‌برداری از بخش‌های مختلف چشمۀ باداب سورت ساری، شامل آب، خاک و لجن استوار است. تاثیر مولفه‌هایی نظیر ph ، زمان تماس، مقدار زیست‌تودۀ باکتریایی و غلظت اولیۀ یون فلزی نیکل بر میزان جذب بررسی شد. زمان تعادل نهایی در این آزمایش برابر هشت ساعت بوده؛ اما در نیم ساعت اولیه بیشترین جذب انجام گرفته و ph بهینه در حدود هشت بوده است. هم‌دمایی حذف یون از معادلۀ مدل لانگمویر تبعیت کرده و بیشینۀ ظرفیت جذب یون فلزی مذکور به مقدار 0.51 میلی مول بر گرم وزن خشک سلول، ثابت لانگمویر 49.01، r2 در حدود 0.994 بوده است. با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ftir) زیست‌تودۀ باکتریایی به‌تنهایی و زیست‌توده به همراه فلز مشخص شد، گروه‌های کربوکسیل، هیدروکسیل و آمین، گروه های اصلی درگیر در فرایند جذب هستند. سویۀ باکتری مورد مطالعه، میله‌ای شکل، رشته‌ای،گرم مثبت، دارای آنزیم کاتالاز، نامتحرک و بر اساس آنالیز ژن16s rdna به جنس ویرجی‌باسیلوس تعلق دارد. بیشترین میزان جذب یون نیکل در زمان‌های اولیه رخ داده است؛ بنابراین به نظر می رسد که باکتری جداسازی شده برای استفاده در سطح صنعتی و همچنین برای مقاصد زیست‌فناوری مناسب خواهد بود. جذب در زمان های اولیه غیر فعال بوده، آن‌گاه با گذشت زمان جذب به آرامی و آهستگی به‌صورت فعال ادامه یافته است. باکتری به دو شکل زنده و مرده دارای کارایی جذب مناسبی بوده است.