مروری بر روش‌های تخلیص دی‌ان‌ای: سامانه‌های میکروفلوئیدیک

استخراج زیست‌مولکول‌ها و بررسی‌های ژنتیکی آن در زمینۀ پزشکی و پزشکی قانونی اهمیت بسیار زیادی دارد؛ اما با این حال محدودیت‌های آن از قبیل حساسیت، ماهیت کار، هزینۀ بالا، نیاز به تکنسین‌های بسیار ماهر و نیاز به خودکارسازی و قابلیت حمل سامانه، ازنظر تشخیص با فناوری‌های موجود، رفع نشده است. نیاز به ادغام روش‌های آماده‌سازی و تشخیص نمونه وجود دارد؛ برای رفع این محدودیت‌ها، بیشتر مطالعات بر بهبود فناوری‌های تشخیص تمرکز کرده‌اند که پیشرفت‌های چشمگیری حاصل شده است؛ یکی از این فناوری‌‌ها، میکروفلوئیدیک است. ویژگی‌های قانع‌کننده‌ای، مانند خودکارسازی در تهیۀ نمونه و قابلیت کار در حجم کمی از نمونه، همچنین به حداقل رساندن مصرف، هزینه و زمان پردازش حلال‌ها از برتری‌های این فناوری‌ در استخراج دی‌ان‌ای و پروتئین است. عملکرد میکروکانال‌ها در استخراج به سطح ویژۀ در دسترس انتقال جرم بستگی دارد که خود نیز به الگوی جریان تولیدشده در اتصالات ورودی میکروکانال‌ها وابسته است. رایج‌ترین الگوها، موازی، لخته‌ای و قطره‌ای است که به مولفه‌های عملیاتی مانند سرعت جریان، خواص فیزیکی، هندسۀ میکروکانال و مواد سازندۀ آن وابسته‌اند. یک الگوی جریان علاوه بر این‌که باید سطح ویژۀ زیادی را فراهم کند در عین ‌حال باید به‌گونه‌ای باشد که فازها پس از استخراج به‌سرعت از یکدیگر جدا شوند. مهم‌ترین هدف این مقاله بررسی روش‌های مرسوم در سامانه‌های ناپیوسته‌ای است که قابلیت پیاده‌سازی در میکروفلوئیدیک را داشته‌اند.نتیجۀ بررسی این شد که سه روش استخراج بر پایۀ سیلیکا، اتصال الکترواستاتیک و کروماتوگرافی تمایل ژل سازگاری بسیار بالایی با این سامانه‌‌ها دارند.