استفاده از الگوریتم ژنتیک در تعیین مولفه‌های برهم‌کنش الگو‌های ضریب فعالیت در استخراج مایع - مایع

به‌تازگی روش‌های بهینه‌سازی، به‌طور گسترده در محاسبات تعادل فازی استفاده شده‌است. از بین این روش‌ها، می‌توان از الگوریتم ژنتیک برای محاسبۀ مولفه‌های برهم‌کنش دوتایی الگو‌های ضریب فعالیت در سامانه‌‌های تعادلی استفاده کرد. در این مطالعه، با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مولفه‌های برهم‌کنش 5 الگو ضریب فعالیت شامل مارگولس 2 مولفه‌‌ای،3 مولفه‌‌ای، ویلسون، nrtl و uniquac برای 20 سامانۀ‌ تعادلی سه‌جزئی (آب + اسیدهای کربوکسیلیک + حلال‌های آلی) شامل 126 خط رابط حساب شده است. اندازه‌های مولفه‌های برهم‌کنش دوتایی این الگو‌ها به‌همراه میانگین انحراف مربع ریشه (rmsd) گزارش شده‌است. مقادیر میانگین rmsd سامانه‌‌ها به‌ترتیب الگو‌های مذکور 0.0298، 0.0067، 0.0114، 0.0025 و 0.0052 شده است. نتایج حاکی از این است: به‌جز الگوی مارگولس 2 مولفه‌‌ای، بقیۀ الگو‌ها دقت نسبتاً مناسبی دارند. با مقایسۀ میانگین rmsd مقالات در الگو‌های nrtl و uniquac مقدارها به ترتیب از 0.0124 و 0.0181 به 0.0025 و 0.0052 بهبود یافته‌اند.