جذب سطحی والریک‌اسید از محیط آبی به‌وسیلۀ کربن فعال

در پژوهش حاضر، جداسازی والریک‌اسید به‌روش جذب سطحی با کربن فعال در دماهای گوناگون ارزیابی‌شد. عوامل مختلفی شامل زمان، دوز جاذب، درجۀ حرارت،  ph، اندازۀ ذره و غلظت اولیه مطالعه‌شد. زمان تعادل، دوز جاذب و دمای مطلوب به‌ترتیب 120 دقیقه، 1 گرم و 45 درجۀ سلسیوس مشاهده‌شد. ph مناسب برابر 4 تعیین شد. با بررسی روابط هم‌دمایی، الگوی لانگمویر با نتایج آزمایشگاهی تطابق مناسبی داشت. طبق این الگو، بالاترین ظرفیت جذب 196.078 میلی گرم بر گرم حساب‌شد. به‌علاوه، الگوی شبه مرتبۀ دوم همبستگی بیشتری را در میان سایر روابط جنبش‌شناختی از خود نشان داد. علامت‌های منفی انرژی آزاد گیبس و مثبت آنتالپی به‌ترتیب، بیانگر خود به خودی و گرماگیر بودن فرایند است. هم‌چنین، علامت مثبت تغییرات آنتروپی در این پژوهش گویای افزایش فعالیت ذرات در حین جذب بر روی کربن فعال تسن.