تاثیر نانوذرات سیلیکایی پیوندخورده با عامل متیل و فلوئور بر عملکرد تماس‌دهنده‌های غشایی پلی‌پروپیلنی

استفاده از تماس دهنده های غشایی برای پالایش گازهای اسیدی یکی از پیشرفت های مهم در فرایندهای مهندسی و حفاظت از محیط زیست است. باوجود برتری‌های متعدد تماس‌دهنده های غشایی، تر شوندگی غشاها مهم ترین مشکل در گسترش این فناوری به‌شمار می‌رود. در راستای کاهش مشکل تر شوندگی، در این‌پژوهش، غشاهای الیاف توخالی پلی پروپیلنی فوق آبگریز تهیه و ساختار و عملکرد غشاها، به‌وسیلۀ آزمون های مختلف ارزیابی شد. نتایج حاصل از اندازه گیری زاویۀ تماس، نشان داد که برای غشاهای پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل و فلوئور اندازۀ زاویۀ تماس به‌ترتیب تا °162 و °155 افزایش یافت. همچنین نتایج به‌دست آمده از نمودار ویلسون نشان داد که مقاومت انتقال جرم غشاهای خالص، پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل و فلوئور به‌ترتیب برابر با 30.78% ، 18.79% و 22.45% است. بدین ترتیب غشاهای پوشش دهی شده با گروه عاملی متیل از پتانسیل بالایی برای کاربرد در تماس دهنده های غشایی برخوردار هستند.