بررسی آزمایشگاهی و بهینه‌سازی عملکرد رسوب‌دهندۀ الکترواستاتیک

در این پژوهش عملکرد یک رسوب دهندۀ الکترواستاتیک استوانه ای تک‌مرحله‌ای برای جداسازی ذرات گچ و نمک با قطر متوسط ذرات 180 و 290 نانومتر از جریان هوا به‌صورت آزمایشگاهی موردبررسی قرارگرفته است. اثر خواص ساختاری، اندازۀ ذرات و مقاومت ویژۀ الکتریکی و مشخصه‌های عملیاتی، اختلاف‌پتانسیل، قطر الکترود تخلیه، سرعت جریان هوا و جریان الکتریکی بر بازده جداسازی بررسی شد. نتایج نشان می دهد بازده جداسازی ذرات گچ بیشتر از نمک است. در محدودۀ اختلاف پتانسیل 6 تا 10 کیلوولت، جرقه مشاهده نشد، پس با افزایش اختلاف پتانسیل می توان به بازده بالاتری رسید. افت بازده با افزایش سرعت جریان هوا برای ذرات گچ بیشتر از نمک است که نشان می دهد برای ذرات نمک می توان در سرعت بالاتر هم به‌صورت اقتصادی عمل کرد. بازده بهینۀ سامانه توسط روش سطح پاسخ برای ذرات گچ در سرعت های 1.2 و 2 متر برثانیه به ترتیب 88.6 و 60 درصد و برای ذرات نمک در همین سرعت ها به ترتیب 72.8 و 68 درصد تعیین شد. این مقدارها با نتایج تجربی تایید شدند.