بررسی فناوری گازسازی پلاسمایی در تبدیل پسماند به انرژی

پسماند جامد از معضلات امروز جهان است. از روش‌های پردازش پسماند می توان به خاکچال، زباله سوزی، هاضم بی هوازی، گازسازی و آتش کافت اشاره کرد. این روش ها دارای معایبی‌اند و پاسخگوی کامل و مطمئن نیاز بشر برای امحاء زباله نبوده اند. از این رو، نیاز به معرفی روش بهتر احساس می شود. جدیدترین روش ارائه‌شده، گازسازی پلاسمایی است. اولین نمونه آزمایشگاهی آن در سال 1998 اجرا شد. به روش قوس پلاسما، به علت وجود الکترون های آزاد می توان به دماهایی تا 5000 درجه سلسیوس دست‌یافت. این دما می‌تواند تقریباً همه ی مواد را به گاز تبدیل کند، به شرطی که محیط در حالت کمبود اکسیژن باشد. این فرایند شامل چهار مرحله تفکیک و پیش‌پردازش پسماند، پردازش پسماند درون راکتور، تصفیه و پالایش گاز، و تولید انرژی است که در مقاله توضیح داده ‌شده‌اند. ترکیبات عمده‌ی گاز خروجی عبارت‌اند از h2 ، co، و co2. فرایند پلاسمای دومرحله‌ای دارای ظرفیت پذیرش خوراک بالاتر و کیفیت گاز سنتزیِ بهتری است. این فرایند نیاز به سرمایه‌گذاری اولیه‌ی گزافی دارد. البته ازنظر اقتصادیبه‌صرفه است.