تحلیل کار آمدی انتظار در حیات طیبه

«حیات طیبه»‏ حیاتى مخصوص مومنان است که مرتبه‏اى والاتر از حیات عمومى انسان‌ها بوده و به درجات خاصی از ویژگی‌های علم، قدرت و اراده آگاهانه مزیّن شده است؛ حیاتی که به‌ وسیله روح ایمان ، قوه میل به اطاعت الاهی و انجام دادن عمل صالح پدید می آید. مهم‌ترین شاخصه بهره مندی از حیات طیبه، داشتن امید به آینده، پایمردی در راه اهداف عالی الاهی و جهاد با نفس است. عصر انتظار، دوره غیبت امام مهدی4 است که شیعیان به حکومت عدل مهدوی امیدواراند تلاش می کنند تا شرایط ایجاد حیات طیبه و مدینه فاضله مهدوی را فراهم کنند. ویژگی مهم این دوران، امتحان مردم در دینشان است که با فرافکنی و ایجاد شبهه، ایجاد شک و نا امیدی به فرج و گشایش الاهی، ابتلا به انواع سختی‌ها و بلاها متبلور می شود. این مقاله می کوشد با روش توصیفی ـ تحلیلی تبیین کند که فرهنگ انتظار با ترغیب و امیدبخشی به مومنان، ایجاد روحیه اطاعت و فرمانبرداری از اوامر الاهی، ایجاد روحیه استقامت و صبوری و دعوت به جهاد با نفس و رسیدن به ارزش‌های اخلاقی می تواند در تحقق حیات طیبه نقش آفرینی کند.