تیپ شناسی و واکاوی استراتژی‌های غرب در ستیزش با آموزه مهدویت

چکیدهآموزه مهدویت و فرهنگ انتظار، از مهم ترین سویه‌های فعال سازی اسلام سیاسی بوده و هست. این آموزه به عنوان یکی از سیاسی ترین گزاره‌های اعتقادی اسلام، در شکل دهی به هیجانات و التهابات اجتماعی، در مفصل بندی‌های سیاسی جوامع اسلامی نقش آفرین بوده است. انتظار ظهور مهدی ?، همواره زمینه‌ای برای بروز جنبش‌های مقاومت گرا در طول تاریخ پر فراز و نشیب اسلام بوده است. ماهیت انقلابی و تهاجمی این آموزه، آن را از سایر گزاره‌های دینی متمایز گردانیده است. ترکیب این اندیشه با سیاست و ایدیولوژیزه شدن آن، ماهیت غیر خنثی و انفجاری آن را آشکار می‌سازد. سیاست مداران غربی به این باور دست یافته اند که پدیده مهدی گرایی و آرزومندی پرچم داری تهیدستان جهان از سوی منجی موعود و ترکیب این آموزه در معادلات سیاسی و بین المللی را نباید پدیده‌ای اتفاقی و سطحی انگاشت. از این رو با تکنیک سازی و تولید استراتژی هایی، درصدد حذف و تقلیل بُرد اندیشه موعود گرایی اسلامی برآمده اند. تبیین و واکاوی این استراتژی ها، رسالت اصلی این نگارش است.