خوانش و تاویل نمادین مهدویت ‏پژوهی سی‌ مرغ در موعود عطار

اعتقاد به منجی، از دیرباز متناسب با اوضاع هر دوره، نظیر مسائل اجتماعی و سیاسی، اعتقادات مذهبی آن دوره به زیور قلم آراسته شده است؛ لکن در روزگار کنونی، خوانش‌های نو و بازاندیشی آثار و متون معتبر گذشته با موضوعاتی نظیر مهدویت ‏پژوهی مایه اعتبار آن است. در این زمینه، منظومه‏ تمثیلی و نمادین منطق ‏الطیر عطار که تصویری بدیع از تجربه‏ دیدار «من» با «فرامن» را به نمایش گذاشته است؛ امکان طرح مباحث جدید را فراهم می ‏آورد. بی ‏تردید، سفر عارفانه‏ پرندگان به رهبری هدهد برای نیل به مقصود و مراد خویش، می‏تواند ابعاد قابل تاملی را در این زمینه ارائه کند. لذا پژوهش حاضر با روش «تحلیلی_استنتاجی»، به واکاوی و تاویل نمادین مسئله‏ مهدویت و نیز استخراج مصادیق عارفانه انتظار در این اثر می پردازد. این اثر منظوم، جوانب ویژه ‏ای از رهبری ولایی و حالات و جلوه‏های متعددی برای انتظار پویا شکل داده که می تواند رهنمودهای اثربخشی را در زمینه با جایگاه مهدویت منتظر به قیام (ع) ارائه کند.