مکان ‌‌سنجی توصیف مجرمانه ادعای مهدویت در فقه جزایی امامیه و مقررات کیفری ایران

«ایدئولوژیک بودن نظام اجتماعی ایران»، زمینه ارتکاب جرم با سوء استفاده از مفاهیم دینی و مذهبی را فراهم کرده است. ادعاهای کذب در این زمینه‌‌ها، دروغ صرف نیست و از این‌‌رو، پرداختن به ضمانت اجرای کیفری درباره آن، نه ‌‌تنها ناقض آزادی بیان نیست، بلکه در جهت عینیت بخشیدن به آن است. یکی از مهم‌‌ترین سوژه‌‌ها در حوزه ادعاهای کذب با محتوای دینی و مذهبی، ادعای مهدویت است که به سبب ریشه داشتن در مفهوم امامت، می‌‌تواند زمینه‌‌ساز بزهکاری با سوء استفاده از دیگران باشد. به‌‌‌‌این‌‌سان، امکان توصیف مجرمانه ادعای مهدویت در فقه جزایی امامیه و حقوق کیفری ایران، موضوع این پژوهش است. برآیند نوشتار حاضر، آن است که وصف کیفری ادعای مهدویت در فقه جزایی امامیه با تردید مواجه است. با این حال، در مقررات کیفری ایران، می‌‌توان آن را به عنوان فعالیت تبلیغی یا آموزشی مغایر با اسلام و یا تظاهر به عمل حرام، جرمی تعزیری محسوب کرد.