بررسی و تحلیل محتوایی روایات مهدوی قرب الاسناد عبدالله بن جعفر حمیری

بایستگی‌تحقیق دقیق، جامع و منسجم، در مورد منابع متقدم شیعی، بسیار مهم و بر صرف بازنمایی توصیفی‌ مکتوبات ‌حدیثی متقدم ‌است. کتاب «قرب الاسناد»، اثر عبدالله بن جعفر حمیری به عنوان یکی از قدیمی‌‌ترین منابع برجای مانده از دوران غیبت صغرا می‌‌تواند با رویکرد مهدویت مورد کاوش قرار گیرد.نوشتار پیش رو، با روش توصیفی-تحلیلی ضمن شخصیت شناسی و انتساب این اثر به عبدالله بن جعفر حمیری به وضعیت سنجی آموزه مهدویت در قرب الاسناد پرداخته است.سیزده روایت مهدوی وجود دارد. ،« قرب الاسناد » از مجموع روایات برجای مانده کتاب حمیری این روایات را معمولا از مشایخ ثقه کوفه، قم و بغداد نقل کرده است که تعامل این محدث را با حوزه های حدیثی نشان می دهد. محتوای روایات وی، گرچه در منابم هم عصر و پسین تا قرن پنج هجری کم تر گزارش شده است؛ بیش تر آنان با هسته اصلی آموزه مهدویت و مکتب فکری شیعه تطابق دارد. تنوع روایات وی، به ویژه در نشانه های ظهور و جریان واقفیه از نکات برجسته این اثر است.