بررسی تحلیلی حوادث معطوف بر ظهور در روایت عبدالاعلی حلبی(با تاکید بر سبک ریخت شناسانه پراپ)

تحقیق حاضر، با هدف تحلیل محتوای روایت عبدالاعلی حلبی، به شیوه کیفی و با روش «ریخت‌شناسی پراپ»، نگاشته شده‌است. سوال مورد نظر، آن است که ریخت‌شناسی روایت عبدالاعلی حلبی در حوادث حین ظهور چیست؟ یافته‌های تحقیق حاضر آن است که الگوهای ریخت‌شناسی، با روایت حلبی قابل انطباق است و استخراج این الگوها به تحلیل جامعه عصر ظهور منجر می‌شود. در این روایت، خویش‌کارهای عزیمت بیست و یک، بازشناسی بیست، عمل قهرمان هجده، خبردهی دوازده و شرارت یازده مرتبه آمده است. عزیمت، حکایت از سرعت عمل امام و یاران ایشان در کوچ کردن و داشتن نقشه علیه دشمن دارد. بازشناسی، بیانگر گمراهی مردم عصر ظهور و فراموشی صفات صاحب الامر و یاران است. شرارت، گویای موانع راه و کارشکنی‌های دشمنان در برابر برپایی حکومت عدل الاهی و گسترش آن است. صحنه‌های آغازین این روایت، اغلب از یک اتفاق خبر می‌دهد که بیانگر تغییر و تحول در جامعه عصر ظهور است. این عنصر در کنار عزیمت و شرارت، نشان می‌دهد که این رخدادها اغلب در عزیمت‌ها و به‎دلیل دشمنی شخصیت‌های شریر به‌وقوع می‌پیوندد.