آینده پژوهی تعلیم و تربیت مهدوی، با رویکرد همگرایی فناورانه

مسئله اصلی پژوهش حاضر آن است که نظام تعلیم و تربیت مهدوی، با وجود نقش راهبردی در انتقال اندیشه وحیانی به جامعه، خود تحت تاثیر مولفه‌های مختلف، از جمله نظام علم و فناوری قرار دارد و انتظار آن است، جریان نوپدید همگرایی فناورانه دارای آثاری بنیادین بر آن باشد؛ اما این تاثیرات چندان روشن نیست و مهم‌‌تر، آن‌‌که سرنوشت نظام یادشده در مواجهه با فناوری‌‌های همگرا مبهم است. برای یافتن پاسخ این پرسش، پژوهش کیفی حاضر با استفاده از تکنیک‌‌های دلفی و سناریونگاری می‌‌کوشد آینده‌‌های محتمل در این جریان را تصویرسازی کند. در این راه، ابتدا فهرستی از کلان‌‌روندهای همگرایی فناورانه احصا و اولویت بندی شد و در ادامه با تلاقی دادن عدم ‌‌قطعیت‌‌های ناظر بر این روندها، چهار سناریو از آیندۀ نظام تعلیم و تربیت مهدوی (شامل شجرۀ طیبه، ملک سلیمان، شجرۀ خبیثه و ابراهیم در آتش) طراحی شد. یافته‌‌های این مطالعه می‌‌تواند مسئولان نظام تعلیم و تربیت دینی و مهدوی را در مواجهۀ آینده‌‌نگرانه با جریان توسعه علم و فناوری، به ویژه فناوری‌‌های همگرا راهنمایی کند.