بازترسیم معیارهای نقد شیوه تاویل‌گرایی مدعیان مهدویت

بسیاری از مدعیان دروغین، به تاویل نصوص و مفاهیم دینی مهدویت رو آورده و با ابراز برداشت‌های باطنی و جدید از آموزه مهدویت سعی کرده‌اند، ضمن مشروعیت بخشی به آیین خود ساخته، حمایت موعودباوران را به خویش جلب کنند. این پژوهش، با هدف پیشگیری از جریان های تاویل گرا و مقابله با آن‌ها، با روش توصیفی تحلیلی، به بازشناسی شیوه های تاویل مدعیان مهدویت و ترسیم علل مردود بودن تاویلات آنان، با تبیین ضوابط و معیارهای تاویل می پردازد. یافته های تحقیق در گونه شناسی شیوه های تاویل، حاکی از مواردی است، نظیر تاویل مفهومی و مصداقی، تاویل با اضافه کردن قیدهای تاویلی، استفاده از علم حروف و تاویل به اشخاص. همچنین در نقد موارد ذکر شده به این نتیجه رسیده که غالب این موارد، فاقد معیارهای تاویل صحیح، نظیر استناد به دلیل معتبر، عقلایی بودن و همراهی با ظواهر شریعت است و به دلیل مخالفت با آیین الاهی و عدم دلالت کافی، باید از آن‌ها پرهیز کرد.