نقش خانواده و مدرسه در پرورش ارزش کرامت اخلاقی

پرورش کرامت انسانی را می توان به عنوان یکی از مهم ترین اهداف در نظام تربیتی اسلام در نظر گرفت. منظور، نه کرامت ذاتی انسان، بلکه کرامت اکتسابی مراد است. شاید بتوان ادعا نمود که غایت همه فعالیت های تربیتی شکوفا ساختن و بالفعل رساندن این نوع کرامت در ساحت وجودی انسان می باشد. این نوشتار با روش توصیفی ـ تحلیلی، از بین عوامل گوناگون تاثیرگذار بر پرورش کرامت، عاملیت «خانواده» و «مدرسه» را مورد بررسی قرار داده است که نقشی ویژه در پرورش کرامت اخلاقی آنها ایفا می نمایند. برهمین اساس در یک سو، «توجه به جنبه الگویی والدین»، «رابطه عاطفی والدین و فرزندان» و «اعتدال در محبت ورزی» در خانواده؛ و در سوی دیگر، «توجه به اهداف تربیت» و «الزامات اخلاقی مربیان و رابطه آنها با متربیان» و نیز عامل «دوستان و همسالان» در مدرسه، از جمله مولفه هایی هستند که متناسب با ویژگی های خانواده و مدرسه، محوریت یافته و در شکوفایی و پروراندن کرامت اخلاقی فرد اثرگذار خواهند بود.