نگاهی انتقادی به مواجهه غزالی با فلسفه

غزالی از بین جویندگان حقیقت، گروه فلاسفه را بیش از هر گروه دیگری مورد توجه قرار داده است ولی طریقه آنان را برای وصول به حقیقت کارآمد نمی دانست. وی فیلسوفان را به دهریان، طبیعیان و الهیان تقسیم کرده و بیست مسیله را در الهیات مطرح می کند که به خاطر هفده مسیله آن، فیلسوفان را اهل بدعت دانسته و به خاطر سه مسیله آنها را تکفیر کرده است.این پژوهش با روش اسنادی و توصیفی ـ تحلیلی به بررسی انگیزه ها و موضع گیری های غزالی در مواجهه با فلسفه و فیلسوفان و نقد آن می پردازد. با بررسی آرای غزالی، مشخص می شود آن مسایلی که به تکفیر فلاسفه انجامید، با اعتقادات دینی و کلامی مورد قبول وی منافات داشت. انگیزه های بسیاری در مخالفت غزالی با فلسفه تاثیر داشت که با حقیقت طلبی ایشان منافات دارد.