«عالَم انسان دینی» رهیافت اثربخشی فعالیت های معلمان تربیت دینی و اخلاقی

ازجمله چالش های پیش روی تربیت دینی و اخلاقی، عدم تاثیرگذاری روش های تربیتی مورداستفاده مربیان این حوزه ها می باشد. ازاین رو، بروندادهای آن، بعضا متصف به آموخته های خود نیستند و یا پس از مدتی، در مسیری خلاف ارزش های دینی و اخلاقی، جهت گیری می کنند. مقاله حاضر می کوشد با ترسیم عالَم انسان دینی برای معلمان، ضرورت ارزشی چنین عالَمی را در جهت تاثیرگذاری تعالیم دینی و اخلاقی تبیین نماید. روش این پژوهش، کیفی بوده و با رویکرد تحلیلی ـ استنباطی، انجام گرفته است. نتایج نشان می دهد مربی عالَم دار از دو جهت بر روی متربیان خود تاثیر می گذارد. جهت اول و اصلی، جذبه روحی است که در متربیان به منظور عالَم دار شدن ایجاد می کند و جهات فرعی، تاثیرگذاری هر مقام مربی در روح و جان متربی است. از این جهت، مربیان تربیت دینی و اخلاقی باید به جای استفاده از رویکردهای مادی، ابزاری و قهری به رویکردهای وجودی، درونی و اشراقی روی آورند که ورود به عالَم انسان دینی، زیربنایی ترین آنهاست.