بازکاوی عوامل توسعه رزق در اسلام

انسان موجودی اجتماعی و برای تداوم حیات زیستی خویش، نیازمند تامین معاش و تلاش برای کسب روزی است. در نگاه دینی، باید همه همت و تلاش انسان مومن و پارسا، کسب روزی حلال باشد. کسب روزی حلال، همچون همه امور زندگی، نیازمند کار، تلاش، فعالیت، و شکران نعمات خدای متعال است. مقاله حاضر با رویکرد تحلیلی و اسنادی، به تحلیل و بررسی عوامل توسعه رزق از نگاه قرآن و روایات می پردازد. یافته های پژوهش حکایت از این دارد که خداوند متعال برای همه موجودات عالم، رزق و روزی معینی قرار داده است. کسب روزی حلال، علاوه بر تلاش و فعالیت، در گروی انجام و یا ترک برخی اعمال است؛ آدمی با انجام برخی اعمال درست و نیکو، رزق و روزی حلال خود را زیاد و با انجام برخی اعمال ناصحیح و بعضا حرام، نه تنها از کسب روزی حلال محروم که ممکن است دچار فقر، فلاکت و تنگدستی شده، از مسیر هدایت دور شود. ازآنجاکه خدای متعال، روزی همه جنبندگان را تضمین نموده است، انسان هرگز نباید نگران کسب روزی خویش باشد و تلاش برای کسب روزی، نباید او را از تکالیف واجب دینی خویش محروم سازد.