سعادت از منظر فلسفه‏های مشا ، اشراق و حکمت متعالیه

سعادت از دغدغه‏های اساسی هر انسان بوده و از مباحث مهم دین، اخلاق، فلسفه اخلاق و انسان‏شناسی فلسفی به‏شمار می‏آید و عالمان دینی و فیلسوفان اسلامی همواره به مطالعه و تحقیق در آن پرداخته‏اند. این پژوهش، در پی بررسی چیستی سعادت از دیدگاه فلسفه‏های مشا ، اشراق و حکمت متعالیه است. از نگاه این مکاتب، سعادت عبارت است از: درک کردن و رسیدن به لذت‏هایی که برای انسان کمال محسوب می‏شود. اما ازآنجاکه قوای نفس انسان متعدد بوده و برای هر کدام، لذت‏های خاصی کمال است، سعادت نیز متکثر و دارای مراتب مختلف می‏باشد، مانند سعادت حسی، سعادت خیالی و سعادت عقلی. برترین مراتب سعادت، همان لذت‏های عقلی است که برای نفس ناطقه حاصل می‏شود و سعادت حقیقی نیز همان است که در بُعد نظری با ادراک معقولات و اتصال به مجردات و در بُعد عملی با استیلای بر بدن به دست می‏آید. در نهایت، مکاتب فلسفی مشا ، اشراق و حکمت متعالیه در چیستی سعادت، همسو و هم‏نظر هستند. این پژوهش با روش تحلیلی ـ توصیفی انجام شده است.