بررسی محدودیت‏های روابط مسلمان با غیرمسلمان از منظر شهید مطهری

یکی از مهم‏ترین دستورات اسلام در حوزه رابطه با انسان‏های دیگر، تعیین ضابطه برای رابطه مسلمان با غیرمسلمان است. مقاله حاضر کوشیده است تا با روش توصیفی، چگونگی رابطه مسلمان با غیرمسلمان را با استناد به آثار شهید مطهری بیان کند و به این نتیجه رسیده که مشی اسلام در تعیین ضابطه برای رابطه مسلمان با غیرمسلمان، بر اساس اعتدال و میانه‏روی است، به‏گونه‏ای که نه دستور کلی قطع رابطه صادر کرده و نه اجازه هرگونه رابطه‏ای را داده است. اسلام برای حفظ دین افراد، مصلحت مسلمانان و عزت و استقلال جامعه اسلامی، روابطی مانند ازدواج، دوستی، کمک و احسان، تعلیم و تعلّم، تعامل فرهنگی، تجاری، و همزیستی با غیرمسلمانان را محدود کرده و برای حضور غیرمسلمان در قلمرو حکومت اسلامی و تصدی مناصب و پستهای حساس، سخت‏گیری کرده است و تسلط و ولایت غیرمسلمان بر مسلمان را به هیچ‏وجه نمی‏پذیرد.