نقش خوش‏رویی و خوش‏زبانی در خانواده و روابط اجتماعی

از مسایلی که در روابط اجتماعی، جایگاه ویژه‏ای به خود اختصاص داده است، عوامل تاثیرگذار در محو تنش و ایجاد آرامش در زندگی اجتماعی است. پژوهش پیش‏رو، به بررسی چگونگی تاثیر خوش‏رویی و خوش‏زبانی در روابط اجتماعی اشاره دارد و به اهمیت، نشانه‏ها، کارکردها و مهارت‏های هریک در احساس نشاط، امید و تلاش افراد جامعه پرداخته است تا از این طریق، بتواند زندگی آرامی را به ارمغان آورد. روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی ـ تحلیلی است که با تکیه بر منابع دینی و رویکرد برآمده از علوم معاصر به استخراج نتایج پرداخته است. یافته‏های تحقیق نشان می‏دهد: خوش‏رویی با به‏کارگیری مهارت چشمی و لبخند، کینه‏زدایی، پایان دادن به دشمنی، الفت و محبت، قرب به خدا و فرجام نیک را به دنبال دارد و خوش‏زبانی با مهارت تجسم پایان کار، مرور رفتار، بازی ارتباط، بهره‏مندی از شوخی، خاموش‏سازی و تقویت مثبت، می‏تواند صفای زندگی، امنیت، عزت و عاقبت به خیری را به همراه داشته باشد.