نقد و بررسی ارزش شناخت از دیدگاه دیوید هیوم بر اساس حکمت متعالیه

نقد و بررسی دیدگاه دیوید هیوم در خصوص «ارزش شناخت»، که قابلیت اعتماد به ادعاهای معرفتی را می‏سنجد، حایز اهمیت می‏باشد. در این پژوهش، با مراجعه به آثار و تحقیقات صورت‏گرفته پیرامون نظریات هیوم، که به اعتقاد تجربه‏باوران نوین، پدیدآورنده تجربه‏گرایی نوین می‏باشد، به این نتیجه رسیدیم که هیوم بر اساس سه اصل شکاکیت، معناداری در تصورات و علیت، در خصوص «ارزش شناخت» فیلسوفی مبناگرا و قایل به نظریه مطابقت است، اما نه به‏معنای مطابقت اندیشه با واقع، بلکه به‏معنای «مطابقت اندیشه با انطباع پدیداری»؛ یعنی هر شناختی که به انطباع پدیداری برسد، بر اساس معیارهای «انطباعات حسی» و «حافظه» با آن معامله واقعی می‏شود. مشکل هیوم در خصوص تصدیق قضایایی است که طبق اعتقاد او، ناظر به نسبتی واقعی در زمان آینده است؛ قضایایی که مبتنی بر رابطه علیت می‏باشند. این رهیافت معرفتی هیوم در باب معرفت‏شناسی (غیر از نسبت بین تصورات) منجر به ایده‏آلیسم معرفت‏شناختی می‏گردد که از مبانی نظری نسبیت معرفت دینی می‏باشد.این نوشتار با روش تحلیلی ـ توصیفی «ارزش شناخت» از دیدگاه هیوم بر اساس حکمت متعالیه را مورد نقد قرار می‏دهد.