اشتراک و اختلاف سرشت اولیه انسانها از دیدگاه قرآن کریم

«اشتراک یا اختلاف سرشت اولیه انسان‌ها» از مسائل مهم اختلاف‌برانگیز در انسان‌شناسی و دارای تاثیر مبنایی در علوم مختلف انسانی است. در قرآن کریم، از یک‌سو، گروهی از آیات، دلالت بر اشتراک سرشت اولیه انسان‌ها دارند و از سوی دیگر، از برخی آیات، می‌توان اختلاف سرشت اولیه ایشان را برداشت کرد. هدف پژوهش حاضر این است که با روش تفسیر موضوعی، دیدگاه قرآن کریم در مورد مسئله یادشده و وجه جمع میان دو گروه آیات را بررسی کند. بر اساس این پژوهش، با توجه به گروه اول آیات، قرآن کریم اصل سرشت اولیه انسان‌ها را مشترک می‌داند، اما آیات گروه دوم، برخی از آنها اساساً ناظر به سرشت اولیه نیستند و برخی دیگر، اختلاف برخی ویژگی‌های سرشت اولیه انسان‌ها را همچون فعلیت و قوه یا شدت و ضعف اشاره دارند، بی‌آنکه بیانگر اختلاف اصل سرشت ایشان باشند.

commonalities and differences in the basic nature of humans from the perspective of the holy quran

the commonality or difference of the original nature of humans is one of the important controversial issues in anthropology and has a fundamental impact on various human sciences. in the holy quran, on the one hand, a group of verses indicate the commonality of the original nature of humans, and on the other hand, from some verses, one can infer the difference of their original nature. using the thematic interpretation method, this study examines the holy quran’s perspective on the aforementioned issue and the commonality between the two groups of verses. according to this research, with regard to the first group of verses, the holy quran considers the principle of the primary nature of humans to be common, but the verses of the second group, some of them do not fundamentally refer to the primary nature, and others refer to the differences in some characteristics of the primary nature of humans - such as actuality and power or intensity and weakness - without expressing a difference in the principle of their nature.