نگرش دینی و هوش فرهنگی (مورد مطالعه: شهر سنندج)

هوش فرهنگی توانایی فرد برای تطبیق با ارزش‏ها، سنت‏ها، آداب و رسوم متفاوت است. با توجه به متنوع و چندفرهنگی بودن جامعه ایرانی و همچنین جامعه شهری سنندج، هدف اصلی مقاله سنجش وضعیت هوش فرهنگی و متعین‏های آن است. از آنجایی که دین و نگرش دینی، مولفه بسیار برجسته‏ای در شکل‏دهی به جهت‏گیرهای نگرشی افراد به شمار می‏رود، به عنوان مولفه اصلی موثر بر هوش فرهنگی مورد کنکاش قرار می‏گیرد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. از نظر کنترل شرایط پژوهش، یک بررسی پیمایشی، از نظر وسعت، پهنانگر و از نظر زمانی، مقطعی است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان 15 سال به بالای مناطق چندگانه شهر سنندج هستند. شیوه نمونه‏گیری به روش خوشه‏ای چندمرحله‏ای و حجم نمونه 340 نفر می‏باشند. نتایج توصیفی تحقیق حکایت از آن دارد که سطح هوش فرهنگی شهروندان در شاخص هوش فرهنگی و ابعاد چهارگانه در حد متوسط و متوسط رو به بالا قرار دارد. این نشان از رضایت‏بخش بودن وضعیت هوش فرهنگی است. نتایج تحلیلی تحقیق نیز حاکی از ارتباط معنادار و البته معکوس میان نگرش دینی با شاخص هوش فرهنگی و سه بعد از ابعاد چهارگانه هوش فرهنگی هستند.