تفسیر قصص قرآن در رویکرد علّامه طباطبایی

خداوند متعال در قرآن کریم برای القای پیام‏ها و مقاصد الهی، آیات خود را بر اساس روش‏ها و قالب‏های گوناگونی نازل کرده است. برای مثال، اخلاق انبیا را به عنوان الگویی برای مخاطبان، تبیین می‏کند یا به اخبار و سرگذشت اقوام و ملل گذشته می‏پردازد. همچنین برخی از محاورات انبیا با سلاطین و حاکمان ستمگر را بیان می‏کند. یکی از قالب‏هایی که بدین منظور، مکرّر در قرآن به کار رفته، قالب «قصّه» است. بخش قابل‏توجهی از آیات قرآن را قصص قرآنی به خود اختصاص داده است. این مقاله با رویکرد تحلیلی به دنبال پاسخ سوال اصلی مقاله است که تفسیر علّامه طباطبایی از قصص قرآن با سایر مفسّران چه تفاوت‏هایی دارد؟ موضوعاتی همچون بیان ولایت الهی، تاویل حوادث و وقایع، عبرت‏پذیری، بیان سنّت‏های الهی، و تسلّی بخشیدن به پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله و امت ایشان از مهم‏ترین اهداف قصّه‏های قرآنی در دیدگاه علّامه طباطبایی است. تاکید بر واقع‏نمایی قصص قرآن، تبیین زوایای قصص، کشف ویژگی‏های شخصیتی قهرمانان قصص، مراجعه به سایر آیات و سوره‏ها در تفسیر قصص، ارایه تفسیر دقیق با استناد به ظاهر آیات، نقد توضیحات کتب مقدس از قصص قرآنی، و تبیین صحیح روش انبیا، از ویژگی‏های تفسیر المیزان در تفسیر قصص قرآن است.