واکاوی مناسبات علم و دین از منظر امام خمینی قدس‏سره

یکی از مسایلی که از دیرباز در حوزه دین‏پژوهی مطرح بوده، مسیله رابطه علم و دین و تعارض یا تعامل این دو است. سنجش مناسبات علم و دین از جمله مباحث کلام جدید نیز به شمار می‏رود. این مقاله در پی آن است که با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی، به بررسی مناسبات علم و دین از منظر امام خمینی قدس‏سره، به عنوان یکی از بزرگ‏ترین متفکران معاصر دینی، بپردازد. بر اساس این تحقیق، امام خمینی قدس‏سره، کسانی را که قایل به تعارض میان علم و دین هستند به شدت مورد انتقاد قرار می‏داده است. امام قدس‏سره تعارضاتی را که در برخی مواقع بین علم و دین به وجود می‏آید، ظاهری و صوری می‏دانند. ایشان علم جدای از دین را نه تنها منشا سعادت نمی‏داند، بلکه آن را عامل شقاوت انسان عنوان می‏کنند. علم و دین همانند دو بال عمل کرده و این قابلیت را خواهند داشت که تمامی نیازهای بشر را پاسخگو باشند. بر این اساس، ما برآنیم تا با ارایه کلیتی از مبانی علمی ـ دینی امام قدس‏سره، چگونگی رابطه این دو مقوله مهم را تبیین نماییم.