عرفان حقیقی و عرفان‏های کاذب

معنویت امری است که بشر همیشه به آن تمایل داشته، ولی رشد تجربه‏گرایی در سده اخیر و سرخوردگی انسان از فناوری، موجب گرایش بیشتر به امور ماورای طبیعی و معنویت‏خواهی شده است. با افزایش گرایش به معنویت، عرفان‏نماهای فراوانی ظهور کرده‏اند که درصدد پاسخ به این نیاز و حل بحران معنویت برآمده‏اند، اما نه تنها نتوانسته‏اند به عطش معنوی انسان پاسخ درست بدهند، بلکه بر آلام روحی بشر افزوده‏اند. این نوشتار به روش تحلیلی ـ توصیفی به دنبال معرفی تعالیم برخی از این مکاتب نوظهور عرفانی برای اثبات کذب آنها و حقانیت عرفان اسلامی است. از این‏رو، با بررسی مهم‏ترین فرقه‏های نوظهور و مبانی آنها، به مقایسه و بازشناسی عرفان حقیقی و عرفان‏های نوظهور پرداخته می‏شود. معنویت‏های نوظهور از جذابیت‏های فریبنده و ادبیاتی ساده برخوردارند که ظاهرا حق جلوه می‏کنند، اما مبانی آنها سست و مبتنی بر عقل‏گریزی، نفی شریعت، اومانیسم، جاه‏طلبی و مانند آن است. در مقابل، عرفان ناب اسلامی ناشی از وحی و مبتنی بر آموزه‏های قرآن و اصولی همچون کرامت انسان، توحید، شریعت و ولایت‏مداری است.