پیامدهای نظریه تعدد قرایت‏ها

به دنبال طرح مباحث هرمنوتیک در غرب، مسیله تجویز قرایت‏های متعدد نیز که ثمره آن است، در قرن‏های بعدی مطرح گردید. این نظریه ثمره هرمنوتیک فلسفی است که از یک‏سو، مقصود مولف متن را در فهم، بی‏تاثیر می‏داند و از دیگر سوی، متن را در بیان معنای خود صامت می‏داند. از این‏رو، مفسّر با توجه به پیش‏فرض‏های ذهنی خود، معنایی برای متن می‏سازد.سوال این است که اگرچه می‏توان برداشت‏های متفاوت از یک متن داشت، اما آیا تمام برداشت‏های عَرضی یک متن نیز صحیح و مطابق با واقع است؟ و آیا می‏توان برداشت‏های متضاد از یک متن داشت؟ آنچه مسلم است، تکثر قرایت از یک متن به معنای صحت برداشت‏های متضاد، پذیرفتنی نیست و عقل سلیم آن را با بسیاری از اصول و بدیهیات در تعارض می‏بیند. از این‏رو، اگر لوازم باطل این نظریه را رصد کنیم، به بطلان و نامعقولی آن بیشتر پی خواهیم برد.این مقاله درصدد بررسی برخی لوازم نادرست این نظریه با روش تحلیلی ـ توصیفی می‏باشد. اگر نظریه‏ای دارای لوازم و آثار غیرمعقولی بود، آن نظریه نیز همچون لوازم خود محکوم به شکست خواهد بود.