بیماری‌های کنشی قلب از دیدگاه قرآن

شمار زیادی از آیات قرآن کریم از «قلب» و ویژگی‌های آن سخن گفته و صفات متعددی را برای قلب برشمرده‌اند. در قرآن کریم، صفاتی که به انسان نسبت داده شده، به قلب نیز نسبت داده ‌شده است؛ به‌گونه‌ای‌که این نظریه را قابل دفاع ساخته که واژۀ «قلب» بیانگر هویت و جان آدمی است. بخش قابل‌توجهی از این صفات، ناظر به انواع بیماری‌هایی است که قلب را مبتلا می‌سازد؛ بیماری‌هایی که می‌تواند بعد بینشی، گرایشی یا کنشی قلب را درگیر کند و به آن آسیب بزند. با توجه به آیه 89 سورۀ «شعراء» که «قلب سلیم» را سرمایه‌ای معرفی می‌کند که نجات‌بخش انسان و تضمین‌کنندۀ سعادت اوست؛ شناسایی بیماری‌های قلب و پیش‌گیری از ابتلا به آنها یا علاج آنها، حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با تمرکز بر بیماری‌های کنشی قلب، این سوال را مطرح کرده است که در قرآن چه بیماری‌های کنشی به قلب نسبت داده‌ شده است؟ نتایج به‌دست‌آمده با روش توصیفی تحلیلی آن است که مفاهیم متعددی، نظیر تعمد (گزینش ناروا)، کسبِ نامطلوب، لهو، اثم، انکار، اباء، تقلیب و اخفاء، بیانگر بیماری‌های قلب در بعد کنشی هستند.