بررسی آثار و پیامدهای تکوینی و تشریعی حرام‌خواری از منظر آموزه‌های قرآن کریم

سعادت و سلامت انسان ازجمله مسائل مهمی است که در قرآن کریم به آن پرداخته شده است؛ و از سویی دیگر در جامعۀ کنونی با توجه به وجود آسیب‌ها و تهدیدهای مختلف، سعادت و سلامت انسان معاصر بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. لذا حرام‌خواری و آثار آن ازجمله مواردی است که سعادت و سلامت انسان، بخصوص انسان کنونی را تحت ‌تاثیر قرار می‌دهد. مقالۀ حاضر به‌ بررسی مفهوم حرام‌خواری از دیدگاه قرآن پرداخته و پیامدهای حرام‌خواری از حیث تکوینی و تشریعی آن را با تکیه ‌بر آیات الهی بیان می‌کند. در این اثر با روش اسنادی با مراجعه به آیات قرآن کریم و تفاسیر در ذیل آیات با رویکردی توصیفی تحلیلی حرام‌خواری و پیامدهای حرام‌خواری تبیین شده است. حرام‌خواری دو گونه است: نخست آنکه خوردن و تصرف در چیزهایی که خوردن آنها حرام ذاتی است؛ مانند حیوانات حرام‌گوشت، مردار و خون. موارد دیگر تصرف و خوردن چیزهایی که به‌صورت فی‌نفسه حرمت ذاتی ندارد؛ اما چون با حرام‌خوار ارتباط صحیح و مشروعی ندارد و شارع همۀ راه‌های تصرف آن را حلال نمی‌داند و بعضی راه‌های کسب و اکل آن را حرام می‌داند؛ لذا تصرف و خوردن آن حرام عرضی است، مانند ربا، رشوه و کم‌فروشی. نتایج به‌دست‌آمده از تحقیق نشان می‌دهد که حرام‌خواری فرد را در حیث تشریعی با چالش‌های چون خروج از فطرت دینی و الهی، تبعیت از اَعمال و اهداف شیطان و تکذیب و عدم ایمان به‌روز جزا و از حیث تکوینی با چالش‌هایی چون ضرر به بدن و افساد آن، زایل‌شدن عقل، قساوت قلب، ابتلا به انواع بلاها، مرگ ناگهانی و انقطاع نسل مواجه می‌سازد.