امامت در سیره و سخن حضرت فاطمه زهرا (س)

بررسی و بازخوانی رخدادهای پس از رحلت رسول اکرم(ص) از نگاه اعتقادی و کلامی به روشن شدن بسیاری از حقایق امامت و جانشینی پیامبر اکرم(ص) کمک خواهد کرد؛ زیرا به گواه گزارش‌های تاریخی، رویدادهای آن مقطع تاریخ اسلام نقطۀ عطفی در مسیر آینده جامعه اسلامی شد و بسیاری از حوادث و جریان‌های امروز جامعه اسلامی، در آن مقطع تاریخی ریشه دارد. در این میان تامل در سیره و سخنان صدیقۀ طاهره به‌لحاظ جایگاه ایشان در نزد پیامبر(ص) به روایت فریقین و شخصیت والای علمی و معنوی ایشان بسیار راه‌گشا خواهد بود. از نگاه صدیقۀ طاهره، امامت امری الهی بوده و مانع از شکاف در صفوف امت اسلامی و پراکندگی آنان است. عدالت‌گستری، هدایت انسان‌ها، ضرورت برخورداری از علم لازم، سبب تعین‌یافتن امر امامت در افراد خاصی می‌شود، که با توجه به سوابق جهادی امیرمومنان علی(ع) و جایگاه وی نزد رسول خدا(ص) و برخورداری از ویژگی‌های پیش‌گفته، امامت در وی تعین می‌یابد. همچنین امامت منحصر در عصر امام علی(ع) نبوده و براساس حدیث لوح جابر، امامت یازده نفر از فرزندان علی(ع) هم به امر خداوند ثابت می‌شود. پژوهش حاضر به‌شیوۀ توصیفی تحلیلی و با مراجعه به منابع حدیثی و تاریخی فریقین و آثار نویسندگان معاصر با هدف تبیین جایگاه و ضرورت امامت و روشن‌سازی حقیقت و مصداق واقعی امامت به این نتایج دست یافته است.