مرگ‌اندیشی در روان‌شناسی وجودی و منابع اسلامی

مرگ مسئلۀ مهمی برای انسان‌ها در طول تاریخ بوده، لذا ادیان، سنت‌های فلسفی، رویکردهای رروان‌شناختی و روان‌پزشکی هم، به تجزیه و تحلیل این پدیده پرداخته‌اند. در این میان رویکرد روان‌شناسی وجودی نگاهی جدی‌تر به مرگ داشته و نگاه بدبینانه برخی مکاتب فلسفی و رروان‌شناختی را ندارد. این پژوهش به بررسی رویکرد روان‌شناسی وجودی و منابع اسلامی دربارۀ موضوعِ مرگ و تصویری که از آن ارائه می‌دهند، فارغ از پرداختن به کیفیت‌های پیش و پس از مرگ، پرداخته است. هدف از بررسی «مرگ» براساس روان‌شناسی وجودی و منابع اسلامی، پاسخ به سه سوال است. بررسی واقعیتِ مرگ در روان‌شناسی و منابع اسلامی، اولین پرسش پژوهش حاضر است. دومین پرسش پژوهش، ویژگی‌های مرگ از نظر روان‌شناسی و منابع اسلامی می‌باشد؛ لذا پس از بررسی مرگ در روان‌شناسی وجودی و منابع اسلامی، ویژگی‌های مرگ از نظرگاه این دو رویکرد بررسی شده است. سومین پرسش پژوهش، مقایسه اجمالی بین دو رویکرد روان‌شناسی وجودی و منابع اسلامی، پیرامون مسئله مرگ، می‌باشد که اشتراکات و تفاوت‌های این دو رویکرد تبیین می‌شود. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی می‌باشد، یافته‌های روان‌شناختی و منابع اسلامی به‌صورت کتابخانه‌ای، از طریق بررسی و تبیین منابع، تجزیه و تحلیل شده است.