روش‌شناسی علوم سیاسی و تحلیل تحولات جمهوری اسلامی

انقلاب اسلامی ایران که مهم‌ترین جنبش اسلامی معاصر و موثرترین رخداد نیم قرن اخیر می‌باشد، متفکران شرق و غرب عالم را متوجه خویش ساخته است. ویژگی‌های مکتبی و منحصربه‌فرد نظام توحیدی جمهوری اسلامی، بنیان‌ دانش و تئوری‌های سکولار را به چالش کشید و معادلات پژوهش در علوم اجتماعی، به‌ویژه دانش سیاسی را با بحران مواجه ساخت. تمایز و تضاد مبنایی، روشی و بومی دانش سیاسی متعارف با نظام توحیدی، سبب ناکارآمدی رهیافت‌های روش‌شناختی آن در تحلیل تحولات جمهوری اسلامی ایران گردیده و متاسفانه این نارسایی‌ها، ساحت جهانی نهضت امام را تحریف و جهان‌گستر شدن تمدن اسلامی را دچار وقفه‌های طولانی کرده است. لذا در این نگاره، علل اصلی نارسایی روش‌های متعارف با تکیه بر روش تحلیلی مقایسه ای، مورد مداقه قرار گرفته و به تناسب، اشاراتی به روش مطلوب شده است تا نقصان ماهوی روش‌شناسی دانش سیاسی سکولار در تحلیل تحولات جمهوری اسلامی مبرهن گردد.