بررسی ظرفیت‌های مفهوم‌سازی استعاری در فهم و انتقال آموزه‌های دینی با تاکید بر نهج‌البلاغه

نهج‌البلاغه، کتابی است که بسیاری از آموزه‌های اسلامی را با زبانی صادق و هنرمندانه به مخاطبان انتقال می‌دهد. بررسی زبان‌شناختی این کتاب نشان می‌دهد که استفاده از جملات استعاری در بهترین و رساترین قالب، از ویژگی‌های بارز احادیث علوی است. با این نگاه، پرسش اساسی آن است که مفهوم‌سازی استعاری از چه ماهیت و ظرفیت‌هایی برخوردار است که در نهج‌البلاغه به‌مثابه الگویی کارآمد در فهم و انتقال آموزه‌های دینی به مخاطبان، به هدف ایجاد تحول در اندیشه و رفتار بشر به کار گرفته شده است؟ پژوهش حاضر، با روش اسنادی و رویکرد توصیفی تحلیلی، تبیین ماهیت و بررسی ظرفیت‌ها و قابلیت‌های مفهوم‌سازی استعاری را با ذکر نمونه‌هایی از نهج‌البلاغه در این راستا پی‌ گرفته است. نتیجه آنکه مفهوم‌سازی استعاری، نوعی پدیده‌ فکری و شناختی است که به دلیل برخورداری از ظرفیت‌هایی همچون معناآفرینی و نظریه‌سازی، اقناع مخاطب، رفتارسازی، و نمایش گفتمان فکری، اجتماعی و سیاسی فرد و جامعه، و نظایر آن، قابلیت یافته است تا نهج‌البلاغه با بهره‌مندی از آن، در قامت یک رسانه‌ دینیِ فاخر و قدرتمند در ارائه مفاهیم و معارف اسلامی به مخاطبان، ظاهر شود.