بررسی مبانی هستی‌شناختی تعلیم و تربیت از منظر تجربه‌گرایی و قرآن

حل مسائل اساسی فلسفه، به‌طور مستقیم یا غیر‌مستقیم، بستگی به پاسخی دارد که به پرسش‌های هستی‌شناختی داده می‌شود، و در ارتباط تنگاتنگ با نوع رویکردی است که نسبت به این مسئله در پیش گرفته می‌شود. از موضوعات مهم و ضروری برای نظام تعلیم و تربیت، بررسی نقادانه فلسفه‌ها و نظریه‌های تربیتی مطرح در این حوزه می‌باشد. این امر سبب بهره‌گیری عالمانه و منصفانه از نظریات تربیتی موجود، و مانع اقتباس جاهلانه و کورکورانه می‌شود. هدف از پژوهش حاضر نیز بررسی مبانی هستی‌شناختی تعلیم و تربیت از منظر دو رویکرد تجربه‌گرایی و قرآنی می‌باشد. محققان جهت نیل به مقصود، از روش تحلیلی توصیفی بهره جسته‌اند، که خود از نوع تحقیقات کیفی است. همچنین با استفاده از رویکرد وصفی تفسیری به تبیین موضوع و با تحلیل مبانی هستی‌شناختی به ارائه نکات تربیتی دو رویکرد در چارچوب قرآنی و تجربی اقدام کرده‌اند. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که هر دو رویکرد، شاید در لفظ اشتراکات لفظی داشته باشند، ولی تفاوت ماهوی و معنایی بسیار دارند که به‌علت جهان‌بینی و مبانی هستی‌شناختی متفاوت خواهد بود.