تحلیل تربیت اخلاقی نادینگز و نقد آن بر مبنای آراء علامه طباطبائی

هدف پژوهش حاضر، تحلیل تربیت اخلاقی نل نادینگز و نقد آن بر مبنای نظریات علامه طباطبائی است. این پژوهش، به دنبال پاسخ‌گویی به دو پرسش اساسی است: نخست ماهیت تربیت اخلاقی نادینگز چگونه است؟ دوم، مهم‌ترین نقدهای وارده بر تربیت اخلاقی نادینگز بر مبنای دیدگاه علامه طباطبائی چیست؟ با توجه به ماهیت پژوهش، از روش‌های تحلیلی تطبیقی و انتقادی استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد نادینگز با رد جهان‌شمولی اخلاقی، هدف تربیت اخلاقی را کسب قابلیت‌های لازم برای زندگی بهتر در جامعه و ایفای نقش شهروندی می‏داند. نادینگز انسان و طبیعت آن را محور تربیت اخلاقی قرار می‌دهد و بر نقش انحصاری عواطف، تاکید می‌کند. از سوی دیگر، علامه طباطبائی با نگاهی متفاوت به تربیت اخلاقی می‌نگرد. با توجه به تفاوت‌هایی که در آراء اخلاقی علامه و نادینگز وجود دارد، نظریات اخلاقی این دو مورد مقایسه و نقد قرار گرفت. از مهم‌ترین نقدهای واردشده بر تربیت اخلاقی نادینگز بر مبنای دیدگاه علامه، می‌توان به مولفه‌هایی ازجمله: نسبیت‌گرایی، رویکرد سکولاریستی، غفلت از سیر و سلوک فردی، تاکید افراطی بر عاطفه گرایی و تعاملات بیرونی در تربیت اخلاقی اشاره کرد.