خودشناسی و دلالت‌های تربیتی آن از منظر اقبال لاهوری

یکی از پایه‌های اصلی پرورش فضائل اخلاقی و تکامل معنوی، خودشناسی و معرفت نفس است، و تا انسان این مرحله‌ دشوار را پشت سر نگذارد، به هیچ‌‌یک از مقامات معنوی نایل نخواهد شد؛ به همین دلیل اندیشمند شهیری مانند اقبال لاهوری، به بررسی دقیق و جامع این مسئله پرداخته است. هدف این پژوهش تبیین راه‌کارهایی برای رسیدن به خودشناسی و تربیت نفس در آدمی است تا از این طریق راه سعادت برای انسان هموار گردد.این مقاله به روش توصیفی تحلیلی، به فلسفه‌ خودی اقبال پرداخته است. فلسفه‌ای که مبنایش آزادی نفس از قیود بشری، و رهایی از سلطه و استکبار جهانی است. تحقق این امر، در بستر عوامل و زمینه‌های متعددی، از قبیل: تعبد، عشق، آزادی و... میسر است. در این مقاله راه‌کارهای تربیتی، با تکیه بر فلسفه‌ خودی اقبال، استنتاج و تبیین شده است. حرکت بر اساس این تدابیر و عمل نمودن به آنها، سلامت فرد و جامعه را تضمین خواهد کرد.