آگاهی معصومان علیها السلام از تاویل قرآن

پرسش اساسی این مقاله آن است که آیا آگاهی از تاویل قرآن تنها در انحصار خداوند است، یا معصومان علیها السلام نیز از تاویل قرآن آگاهند. در این مقاله، به منظور اثبات آگاهی معصومان علیها السلام از تاویل قرآن، ابتدا به روش توصیفی ‌ تحلیلی، دلالت آیه‌ هفتم از سوره‌ مبارکه‌ «آل‌عمران»، که مستند عمده و دلیل قرآنی مخالفان است، بررسی و اثبات شده که اولاً، این آیه به طور مسلم می‌تواند دلیلی بر آگاهی راسخان در علم (و از جمله معصومان علیها السلام) از تاویل قرآن محسوب شود، و ثانیاً، اگر بتواند مستند گروه مقابل نیز قرار گیرد، وجود ادله‌ دیگر، در مجموع ما را به این نتیجه می‌رساند که راسخان در علم (و در راس آنان معصومان علیها السلام) از تاویل قرآن آگاهند. در ادامه، به چند دلیل قرآنی و روایی دیگر نیز، که مدعای این مقاله را اثبات می‌کند اشاره شده است.