نگرش کلامی به ملاک انسانیت با تکیه بر متون دینی

شناخت و معرفی انسان و بحث از معیار انسان شدن او، ریشه در تاریخ معرفت بشر دارد و کمتر صاحب اندیشه‌ای است که در برهه‌هایی از زندگی خویش با آن مواجه نشده باشد. ازاین‌رو، پاسخ به پرسش «عامل اصلی تفکیک‌کننده انسان از دیگر موجودات، و معیار اصلی انسان بودن چیست؟» ضروری و مهم به نظر می‌رسد. این تحقیق با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و روش تحلیلی، سعی دارد پاسخ پرسش مزبور را با جست‌وجو و از متون دینی به دست آورد . متون دینی به منظور تبیین فصل جداکننده انسان از دیگر موجودات، به عواملی همچون اهل حمد و سپاس الهی بودن، حیا، بهره‌مندی از عقل، پایبندی به دستورات الهی و فطرت اشاره کرده‌اند. هریک از این عناوین ساحتی از وجود انسان را معرفی می‌کند. عنوان جامع بین این عوامل را می‌توان «فطرت» دانست.