خشوع و سرسپردگی مومنان راستین در برابر خداوند

در جلسات گذشته، ده نشانه شیعیان واقعی و پرهیزگاران را از نظر گذراندیم و اکنون یازدهمین نشانه آنها، خشوع در عبادت را بررسی می‌کنیم. نشانه‌ای که در بیان نورانی امیرمومنان علیه السلام، با جمله «وخشُوعاً فِی‌عِبَادَهٍ» از آن یاد شده است. نشانه‌ها و ویژگی‌هایی که حضرت در خطبه خود بیان کرده‌اند، مربوط به شیعیان واقعی و مومنان راستین است و بیان آنها می‌‌تواند انگیزه تعالی و تکامل را در مومنان فراهم آورد تا آنان با دریافت الگوهای عملی و شاخصه‌های ایمان واقعی، درپی ارتقای خویش و اتصاف به آن خصلت‌های ارزشمند برآیند.خشوع حالتی خودشکستگی، ذلت و تسلیم است که در قلب رخ می‌دهد و لوازم و آثار آن در رفتار انسان ظاهر می‌شود. خضوع نیز فروتنی و سرافکندگی است که از آثار خشوع به‌شمار می‌آید. این مقاله به تفصیل به این موضوع می‌پردازد.