رویکرد تطبیقی روان‌شناسی مثبت‌گرا در دعای «مکارم‌الاخلاق» امام سجاد علیه السلام

«روان‌شناسی مثبت‌گرا» نظریه‌ای است که اخیراً مطرح شده و اثر آشکاری بر روان‌شناسی و روان‌درمانی، تصور ما از ماهیت انسان و درک ما از شخصیت دارد. هرچند در متون اسلامی، یعنی قرآن کریم و کلام معصومان علیهم السلام، مقوله‌ای به نام «روان‌شناسی اسلامی» وجود ندارد، اما نکته‌ها و آموزه‌هایی فراوان برای الهام گرفتن و پی بردن به دانشی به نام «روان‌شناسی اسلامی» عرضه شده است. از سوی دیگر، اسلام به عنوان آخرین و کامل‌ترین دین الهی با تمام ابعاد و شئون وجودی انسان سروکار دارد. این پژوهش‌ می‌تواند گامی در جهت تدقیق و تصریح مبانی روان‌شناسی اسلامی باشد و فهم آن را آشکار سازد و قدرت مواجهه با روان‌شناسی جدید را به محک آزمون بگذارد. اهداف این پژوهش، فهم مبانی نظری و فلسفی رویکرد روان‌شناسی مثبت‌گرا، شناسایی و فهم اصول روان‌شناسی مثبت‌گرا، استخراج و فهم مبانی نظری و مضامین فلسفی دعای «مکارم‌الاخلاق»، فهم اصول روان‌شناسی مستخرج از دعای مزبور، بررسی و فهم شباهت‌ها و تفاوت‌های مبانی فلسفی روان‌شناسی مثبت‌گرا و دعای «مکارم‌الاخلاق» است. روش تحقیق در این پژوهش، استفاده از رویکرد توصیفی تفسیری است. در روش هرمنوتیک، که خود نوعی پژوهش کیفی محسوب می‌شود، محقق از سطح توصیف داده‌ها فراتر می‌رود و درجاتی از تفسیر را انجام می‌دهد.