تاملی در مفهوم تصاویر آینده به مثابه هویت اجتماعی ساخت

این نوشتار، براساس تفسیری نظرورزانه مترصد پاسخ به این سوال است که آیا تصاویر آینده می‌توانند هویت‌ساز باشند؟ به لحاظ استعاری، جان‌ مایه کلام، اشاره به مقصد مشترک مسافران یک وسیله نقلیه، به جای تاکید بر همسانی مسافران آن است، جامعه‌ای که بسان یک کشتی در مسیری قرار دارد و هویتش را نه از یکسانی نژاد، زبان، مشترکات فرهنگی و تاریخی مسافرانش، بلکه از مقصد مشترک آنها می‌گیرد. هم‌چنین بحث خواهد شد که این خوانش جدید از هویت که آن را هویت مقصد نام نهاده‌ایم، در روزگار کنونی که تغییر، شاخصه ثابت آن است و دگرگونی‌های نسلی، نو به نو بر جامعه تحمیل می‌شوند، چه به لحاظ سازش با اقلیم جوامعِ در حال گذار، مانند جامعه ایرانی و چه به لحاظ مشارکت دادن جوانان در ساخت آن، از قابلیت انسجام‌بخشی و هویت‌آفرینی بالایی برخوردار است.