الگوهای فراغتی جوانان و هویت و سبک تربیتی مطالعه موردی شهر شیراز

هدف از این مقاله بررسی الگوهای فراغتی جوانان و رابطه آن با هویت‌ها و سبک تربیتی خانواده است. چارچوب نظری ترکیبی از نظریه بوردیو و گیدنز انتخاب شد. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شده و جامعه آماری تحقیق را جوانان 29-19 سال شیراز تشکیل می‌دهند. تعداد 620 نفر از آنها با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. یافته‌ها تحقیق نشان دهنده وجود چهار سبک فراغت بدن و سلامتی، تفریح با خانواده و دوستان، سبک مذهبی و سبک رسانه‌ای است که به جز سبک بدن و سلامتی، مردان و مجردها در سبک‌های فراغتی فعالیت بیشتری دارند. ضرایب همبستگی نشان داد که هویت ملی، دینی و جنسیتی به جز سبک بدن و سلامتی با بقیه سبک‌های فراغتی رابطه معناداری دارد. سبک تربیتی با سبک بدن و سبک مذهبی رابطه داشت. نتایج تحلیل خوشه نشان دهنده دو دسته از پاسخگویان بود که در هویت دینی، ملی و پایگاه اقتصادی ‌اجتماعی خانواده و سبک‌های زندگی، تفاوت معناداری با هم دارند. خوشه اول شامل 9/73 درصد از پاسخگویان بود که هویت ملی و دینی قوی‌تری داشته و پایگاه اقتصادی اجتماعی‌شان از خوشه اول پایین‌تر و درصد زنان در آن بالاتر بود. خوشه دوم شامل 1/26 درصد از پاسخگویان بود که پایگاه اقتصادی‌اجتماعی آنها بالاتر بوده و اهمیت بیشتری به سبک فراغتی بدن، رسانه و تفریح می‌دادند و درصد مردان در آن بالاتر بود. رابطه بین هویت‌ها و سبک‌های فراغتی در هر خوشه بررسی شده و سهم پایگاه اقتصادی ‌اجتماعی در این روابط تعیین شده است.