سنجش نگرش متخصصان آموزش زبان انگلیسی به بهره‌گیری از «هویت اسلامی- ایرانی» در برنامه آموزش زبان در ایران

آموزش زبان انگلیسی در ایرانِ بعد از انقلاب اسلامی، با فراز و نشیب‌هایی چند همراه بوده است. از جمله تحولات اخیر و البته مهم می‌توان به طرح آموزش این زبان در دو سند مهم بالادستیِ توسعه‌ای و آموزشی کشور، یعنی «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» و «سند برنامه درسی ملی»، مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، اشاره کرد. به استناد این اسناد، به‌کارگیری مهارتهای زبان خارجی منوط به رعایت اصل تثبیت و تقویت هویت اسلامی ایرانی برشمرده شده؛ موضوعی که با بحث‌ها و نقدهایی در محافل آموزشی و پژوهشی همراه بوده است. اساساً به‌دنبال اجرای این اسناد بود که شاهد انتشار کتابهای نونگاشت زبان انگلیسی در نظام آموزش رسمی بوده‌ایم که توجه به اصل مذکور به اشکال مختلف در آنها نمود یافته است. با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله، نگرش شماری از متخصصان حوزه آموزش زبان انگلیسی درخصوص منطق و امکان بهره‌گیری از این اصل، به نحوی کیفی بررسی شده است. یافته‌ها بیانگر وجود دو نگاه متعارض در این باره است. نگاه اول که هرگونه آموزش ایدئولوژیکی زبان انگلیسی را غیرعلمی می‌داند و نگاه دوم که نه‌تنها بهره‌گیری از این رویکرد را منطقی، بلکه لازم برمی‌شمارد. بی‌تردید توجه به این دیدگاه‌ها می‌تواند در روند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی‌ در حوزه آموزش زبان انگلیسی در ایران و نیز آسیب‌شناسی و ارزیابی آن سودمند باشد.

Inquiring the Attitudes of English Language Education Specialists about Integrating Islamic-Iranian Identity in Iranian ELT Program: A Qualitative Survey

English language teaching (ELT) in Postrevolutionary Iran has experienced ups and downs. One of its recent significant changes is the mention of its teaching in two significant educational and development documents, namely the fundamentaldocument of transformation and the national curriculum document adopted in the Supreme Council of the Cultural Revolution. According to these documents, the foreign language education is on condition that its teaching stabilizes and strengthens the Islamic and Iranian identity. Following the ratification of these two documents, which has been accompanied by various criticisms, a new series of school textbooks were developed on the basis of this condition. Due to the importance of this development, in this paper, the attitudes of a number of ELT specialists have been gathered and qualitatively analyzed. The findings reveal that there are two opposing attitudes on the topic. The first one which is against any ideological teaching of English and regards it as an unscientific and illogical approach and the second one which is in favor of this position and not only regards it as a logical approach, but an essential one. Undoubtedly, paying attention to these attitudes not only will be useful for the process of English language education policy and planning in Iran, but will be efficient in its evaluation