تعریف اقلیت در اسناد بین‌المللی حقوق بشر

اقلیت ازجمله واژه‌های حقوقی است که در اسناد بین‌المللی حقوق بشری بکار رفته؛ اما به دلیل اختلاف‌نظرها، تعریفی از آن نشده است. این مقاله با هدف استنتاج تعریفی از اقلیت در اسناد بین‌المللی، با کاربست روش توصیفی تحلیلی و در پاسخ به سوال اصلی، یعنی مفهوم اقلیت در اسناد بین‌المللی حقوق بشر، با استفاده از نظریات هرمنوتیک حقوقی به احصاء عناصر مادی و ذهنی اقلیت در این اسناد به‌ویژه «اعلامیه 1992 حقوق اشخاص متعلق به اقلیت‌ها» می‌پردازد. اسناد و شواهد حاکی است که علی‌رغم نبود تعریف از اقلیت، تدوین‌کنندگان هوشمندانه بر عناصر مادی اقلیت شامل عناصر چهارگانه عُرفی (مذهب، قومیت، زبان و منشا ملی)؛ تعداد اندک؛ غیرحاکم بودن؛ فرد محور بودن و عناصر ذهنی شامل حس متفاوت بودن، اختیاری بودن اذعان تعلق به اقلیت، در معرض تبعیض قرارداشتن، تمایل به حفظ خصوصیات متمایز، اراده جمعی، حس همبستگی، حس همگرایی برابری‌خواهانه و حس وفاداری تاکید کردند؛ هم‌چنین بر تاثیر تابعیت و قدمت سکونت بر حقوق اقلیت‌ها صحه گذاشتند. مقاله درصدد است که با استفاده از این عناصر، تعریف حقوقی از اقلیت در اسناد بین‌المللی حقوق بشر استنتاج و مولفه‌های آن را با وضعیت اقلیت‌ها در قانون اساسی ایران بررسی نماید. یافته‌ها حاکی است مفاد قانون اساسی، حقوق مذهبی، فرهنگی و زبانی مندرج در اسناد بین‌المللی حقوق بشر را شامل می‌شود و چنانچه در اسناد مذکور تاکید شده است شرط بهره‌مندی از حقوق ویژه اقلیت‌ها، داشتن شروطی نظیر وفاداری به کشور، رعایت قوانین ملی و تمامیت ارضی است.

Definition of Minority in International Human Rights Documents

Minority is one of the legal terms used in international human rights instruments. But due to disagreements, it has not been defined. This article uses a descriptiveanalytical method with the aim of inferring the definition of minority in international documents. The main question is what does the minority mean in international human rights instruments? In answer to this question, the article uses legal hermeneutic theories to enumerate the material and mental elements of the minority in international documents, especially the 1992 Declaration of Minorities.The results suggest that despite the lack of a definition of a minority, the authors of the documents have intelligently emphasized the material and mental elements of the minority. Material elements include: the four customary elements (religion, ethnicity, language, and national origin); little number; not being in power and Individualism. Mental elements include: a sense of difference, a voluntary recognition of minority affiliation, exposed to discrimination, a desire to maintain distinctive characteristics, a collective will, a sense of solidarity, a sense of egalitarian integration, and a sense of loyalty. They also reaffirmed the impact of citizenship and the history of residence on minority rights. The article’s innovation is that it uses these elements to deduce the legal definition of a minority in international human rights instruments. The findings also indicate that the provisions of the Iranian constitution include the rights enshrined in international human rights instruments. The condition for enjoying the rights of minorities is to have loyalty to the country, observance of national laws and territorial integrity.