نقش دینداری در سلامت روان، هویت‌یابی و امنیت اجتماعی دانشجویان دانشگاه قم

هدف تحقیق حاضر بررسی نقش دینداری در سلامت روان، هویت‌یابی و امنیت اجتماعی است که به‌صورت مدل دینداری و امنیت اجتماعی مطرح شد. تعداد 556 نفر دانشجو به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای به‌عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شده و بررسی شدند. پرسشنامه‌های دینداری، هویت شخصی، سلامت روان، امنیت اجتماعی و کجروی رفتاری جهت جمع‌آوری داده‌‌ها استفاده شدند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss-22 و برای بررسی برازش مدل از نرم‌افزار amos-22 استفاده شد، که مقادیر شاخص‌های برازندگی مدل نشان‌ داد که برازش مدل تحقیق خوب و مناسب بود. نتایج تحلیل مسیر برای مدل تحقیق نشان داد رابطه‌ی مستقیم از دینداری به هویت‌یابی(0.34-)، و کجروی رفتاری (0.38-) معنادار بود، اما از دینداری به سلامت روان و امنیت اجتماعی معنادار نبود. همین‌طور رابطه مستقیم از هویت یابی به سلامت روان(0.51) و به کجروی رفتاری(0.11) معنادار بود، اما به امنیت اجتماعی معنادار نبود، و نیز از سلامت روان به کجروی رفتاری (0.12) معنادار بود، اما به امنیت اجتماعی معنادار نبود. و این‌که مسیر مستقیم مدل، از کجروی رفتاری به امنیت اجتماعی(0.35) نیز معنادار بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که براساس مقوله جنسیت در متغیرهای دینداری، کجروی رفتاری و امنیت اجتماعی و همین‌طور براساس مقوله وضعیت تاهل در متغیرهای دینداری، سلامت روان، هویت‌یابی، کجروی فتاری و امنیت اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد.