تحلیل توسعه سیاسی در ایران از منظر الگوی هویتی

در این مطالعه تلاش شده تا توسعه سیاسی در ایران، در چارچوب و سپهر پیشران‌ها و ایستاهای هویتی، با استفاده از نظریه‌ی زمینه‌ای و بررسی آرا و اندیشه‌های دانشمندان مختلف ایرانی در قالب یک الگو به تصویر کشیده شود. در این مسیر، از مدل مفهومی هویت‌های چندگانه رینولدز و پوپ، که درک کامل و گویایی از فرد، اجتماع، عوامل درونی و بیرونی در تعامل با توسعه سیاسی ایجاد می‌کند، استفاده شد. به منظور تبیین و طراحی الگوها ابتدا مولفه‌های هویتی توسعه سیاسی استخراج شد. با کدبندی و طبقه‌بندی سه مرحله‌ای این مولفه‌ها، چیستی و هستی آنها کاملاً تحدید و تعریف شد. حلقه‌های متقاطع هویتی توسعه سیاسی در طواف حول هسته مرکزی ترسیم شد. هسته مرکزی و حلقه‌های متقاطع در بافتی از عوامل متنی بازنمایی شد. در نهایت، مدل مفهومی استخراج شد که نشان می‌دهند چگونه ابعاد مختلف هویت که در گذر زمان و در محیط و بافت نقش می‌پذیرند، بر توسعه سیاسی تاثیرگذاری دارند. این مطالعه‌ی زمینه‌ای، جنبه‌هایی از هویت را مشخص کرد که بر توسعه سیاسی تاثیر مثبت دارند و به‌عنوان مزیت باید در تقویت آنها کوشید. از سوی دیگر، ابعاد منفی هویتی را، که به‌عنوان ایستا از توسعه سیاسی در ایران جلوگیری می‌کند، کشف کرد؛ کاستی‌هایی که باید برای اصلاح آنها تلاش کرد. به علاوه، این مدل نشان می‌دهد که ابعاد مختلف هویت، همگی، در توسعه سیاسی در ایران نقش دارند، اما به شیوه‌های مختلف تجربه شده و از اهمیت کم و بیش متفاوتی برخوردارند.