بررسی نقش تعدیل کنندگی کانون کنترل کارکنان بر رابطه بین سبک رهبری و تعهد سازمانی

اندیشه ورزان علم مدیریت، شیوه های مدیریت و هدایت یک سازمان را از نظر نحوه برخورد با همکاران و نوع نگرش مدیر نسبت به سازمان در عکس العمل ها و واکنش‎های درونی کارکنان موثر دانسته و معتقدند، همین عکس العمل‎ها هستند که در نهایت، موجب ایجاد انگیزه برای کارکرد بهتر و یا از بین بردن میل و انگیزه به کار در کارکنان می شود. از اینرو این مساله برای رهبران بسیار حایز اهمیت است که نسبت به درک صحیحی از کانون کنترل مریوسان خود به منظور شناخت انگیزش و محرک های آنان اهتمام ورزند. در این راستا تحقیقات مختلف تاثیر سبک رهبری و کانون کنترل را بطور جداگانه بر تعهد سازمانی مورد مطالعه قرار داده اند، اما تاکنون محققان بطور مستقیم به بررسی رابطه بین سبک رهبری و تعهد سازمانی با درنظر گرفتن کانون کنترل کارکنان به عنوان متغیر میانجی نپرداخته‎اند. بدین منظور نمونه ای به اندازه 92 نفر از مدیران و کارکنان صندوق ضمانت صادرات ایران با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. نتایج پژوهش حاکی از برازش مناسب مدل پیشنهادی است که در آن کانون کنترل کارکنان به عنوان متغیری تعدیل‎گر$ تبیین کننده چگونگی تاثیرگذاری سبک رهبری مدیران بر تعهد سازمانی کارکنان است. همچنین سبک رهبری رابطه مدار برای افراد دارای کانون کنترل درونی و سبک وظیفه مدار برای بیرونی ها مناسب بوده است