فرهنگ سازمانی یادگیرنده ، اثر بخش جهت حفظ ، بقاء و توسعه سازمانها در شرایط محیطی ناپایدار

امروزه یکی از عوامل مهم ترغیب کننده یادگیری سازمانی که باعث نشر و تعمیم رفتارهای جدید در جهت سازگاری با محیط خارجی وانسجام دهی درونی سازمان در موقعیت رقابتی می شود متغیر فرهنگ سازمانی است.این مقاله ضمن بررسی مبانی نظری فرهنگ سازمانی یادگیرنده وتجربیات علمی و نظری سازمان های موفق در این مورد، به دنبال آن است که فرهنگ سازمانی شرکت ایران خودور را به عنوان یک عامل یکپارچه ساز، بررسی کند و با عنایت به ویژگی های فرهنگ سازمانی یادگیرنده در شرایط ناپایدار و رقابتی، موانع فرهنگ سازمانی شرکت را برای رسیدن به موقعیت رقابتی در دو بعد “چگونه رفتار کردن” و “چگونه اداره کردن” مورد بررسی قرار دهد ودر پایان با تعیین شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب، راهبردهای مناسبی را برای گذر از وضع موجود ودرک چگونگی ورود به موقعیت رقابتی ارائه می دهد.